مهر وطن نیوز پایگاه خبری مهروطن نیوز
نوشته‌های مرتبط
سفر چند روزه ولیعهد عربستان به کشورهای پاکستان، هند و چین با هیاهوی بسیاری از سوی رسانه های وابسته به عربستان پایان یافت.
بیشتر این رسانه ها با القای موفقیت آمیز بودن این سفرها سعی در عمیق نشان دادن روابط ریاض با اسلام آباد،دهلی نو و پکن داشتند.
از انتشار فیلم اسکورت هواپیمای بن سلمان توسط جنگنده های پاکستانی تا استقبال نخست وزیر هند از بن سلمان در پای پلکان هواپیما و امضای قراردادهای چند میلیارد دلاری عربستان با سه کشور یاد شده همگی حکایت ازبه راه افتادن جریانی رسانه ای برای با اهمیت نشان دادن روابط با عربستان سعودی برای این سه کشور داشت.
اما از آنجایی که سیاست همانند کوه یخی است که بخش بزرگی از آن زیر آب و قابل رویت برای همگان نیست، باید گفت آنچه که رسانه های وابسته به عربستان سعی می کردند القا کنند با آنچه که از زوایای پنهان و آشکار سفر پر خرج ولیعهد عربستان استباط می شد بسیار متفاوت است …. حداقل این مسئله را می توان از عکسهای گرفته شده وی با مقامات مسئولین این سه کشور دریافت.
در این ارتباط، برداشتی که از عکس دست دادن بن سلمان با رئیس جمهور چین می شود حکایت از بی اعتمادی و البته تمایل پایین دو طرف نسبت به مواجهه با یکدیگر دارد.
آنچه از زبان بدن دو مسئول در عکس دریافت می شود این است که نحوه دست دادن ولیعهد عربستان با رئیس جمهور چین به شکل مچ اندازی است که به نظر می آید بن سلمان با قرار دادن دست خود در سمت بالا، سعی دارد عربستان را قدرت برتر در این مناسبات اعلام کند در حالی که رئیس جمهور چین با قرار دادن انگشت شصت خود بر دست بن سلمان، می خواهد نسبت به تحت کنترل بودن این روابط توسط چین به مخاطبش اطمینان دهد.
نکته دیگر قابل توجه در عکس، چهره بن سلمان است که در هنگام دست دادن به گونه ای حیله گرایانه لبخند می زند در حالی که رئیس جمهور چین با لبخندی سرد و عاقل اندر سفیه، به مخاطب این پیام را می دهد که در این مناسبات مغز متفکر وتعیین کننده کسی جز طرف چینی نیست.
نکته بعدی عکس، نحوه ایستادن ولیعهد عربستان و رئیس جمهور چین است که علی رغم اینکه با یکدیگر در حال دست دادن هستند ولی روبرو و هم شانه یکدیگر نایستاده و حتی در هنگام مصاحفه از نگاه کردن به یکدیگر پرهیز کرده اند. به نظر می آید این مدل ایستادن، ناشی از وجود مشکلات فراوان و اختلاف نظر فاحش بین مسئولین دو کشوردارد که حتی توسعه روابط و سرمایه گذاری سنگین عربستان در چین هم نتوانسته خللی در آن ایجاد کند. نحوه قرار گرفتن دو مسئول به شکلی است که شانه های هیچ کدام در مقابل و هم راستای یکدیگر نیست و شانه ها هر کدام جهتی متفاوت و غیر هم راستا با یکدیگر دارند. استباطی که از این حالت می شود این است که دو مسئول نه تنها اعتقادی به تعمیق روابط ندارند بلکه بنا بر اجبار ناچار به مذاکره، مصافحه و عکس یادگاری گرفتن شده اند.
