خانه / برگزیده / بحرانی ترین روزهای دامپروری کشور
120

بحرانی ترین روزهای دامپروری کشور

صنعت دامپروری کشور بحرانی ترین روزهای عمر خود را می گذراند. شاغلان خرده پا در این صنعت بساطشان جمع شد و هم اکنون کار به کمی بالاتر از خرده پا ها رسیده که نتیجه اش بیکاری و کاهش تولید شیر و گوشت در کشور است.

تولیدات دامپروری برخلاف دیگر بخش های تولیدی رابطه مستقیم با سفره مردم دارد. خانوار ها ممکن است از کفش ، لباس، لوازم خانگی ، تفریح ، مسافرت و از هر چیز دیگری چشم بپوشند ولی هرگز نمی توانند سفره خود را خالی ببینند . اگرچه فعل الحال این سفره برای اقشار کم درآمد یا با درآمد ثابت به طور چشمگیری کوچک شده و جا دارد مسئولان و برنامه ریزان خصوصاً در دولت سیزدهم برای آن چاره ای بیندیشند.

چه باید کرد؟!

واژه چه باید کرد نزد مدیران و برنامه ریزان دلسوز در جوامع پیشرفته ، اندیشیدن تدبیری است که ریشه ای به حل معضل منجر شود. متاسفانه در کشور ما چنین تدبیری هرگز اندیشیده نشد و بهترین گواه این ادعا حرج و مرج همیشگی در قیمت مرغ، تخم مرغ، گوشت ، شیر ، لبنیات و دیگر اقلام مصرفی مردم بوده است . حال در این میان تولید کننده و مصرف کننده متضرر شده و این عامل واسطه است که سود کلان می برد!!

اخیراً شایع شد قیمت شیر خام برای مقرون به صرفه شدن افزایش پیدا کند . هنوز این شایعه سر زبانها بود که دستور آمد قیمت سبوس تا ۳ برابر افزایش پیدا کند. از طرف دیگر ذرت و جو وارداتی هم با بهانه کمبود کامیون در بنادر و غیره عملاً قیمتشان ۳ برابر نرخ مصوب در بازار آزاد بالا رفت. یونجه ، کلش و دیگر نهاده ها نیز به همین منوال!!

حال این سوال پیش می آید مسئولین محترم آیا با اعمال چنین روش های ناصحیح می توانند بحران را کنترل کنند ؟ قدر مسلم نه !! روش صحیح طبق آنچه در دیگر کشور ها تجربه شده این است که ایتدا قدرت خرید مردم سنجیده شود و سپس با برآورد هزینه های کارشناسی شده ، راجع به قیمت نهایی تولید اظهار نظر و تصمیم گیری به عمل آید تا تولید کننده و مصرف کننده که هر دو از آحاد ملت هستند ضرر نکنند .

برنامه ریزان اقتصادی باید بدانند بالا بردن قیمت در زمینه ماده اولیه و محصول نهایی مشکلی را حل نخواهد کرد ، بلکه به مشکل خواهد افزود. اگر تولیدی نتواند هزینه های خود را پوشش دهد قطعاً کسی حاضر نخواهد شد در آن وادی فعالیت کند . گفتیم صنعت دامپروری کشور وضعیت بحرانی پیدا کرده که راه حل آن محاسبه هزینه های تولید به طور ریشه ای است . به طور مثال در تمام دنیا برای تعیین قیمت شیرخام قیمت ۲ کیلو جو را در نظر می گیرند ، اگر دامداری با یک کیلو شیر بتواند دو کیلو جو تهیه کند، بر اساس نظر کارشناسان قادر به ادامه تولید خواهد بود .این در حالی است که در بسیاری از کشورها یارانه برای بالارفتن مصرف سرانه شیر پرداخت می شود و در کشور ما برای قند و شکر !!

مدیر مسئول

درباره مهروطن نیوز

همینطور بررسی کنید

658

هوش مصنوعی گوگل معلم زبان انگلیسی می‌شود

گوگل مشغول آزمایش ویژگی است که با کمک هوش مصنوعی مولد به افراد کمک می …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *