خانه / برگزیده / چهار راه حل برای کاهش بیکاری

چهار راه حل برای کاهش بیکاری

رشد اقتصادی منفی و ضعف در ایجاد اشتغال در کشور ، فشار سنگینی را بر خانواده ها که تقریبا درآمد خود را از عرضه نیروی کار و دریافت دستمزد کسب می کند وارد آورده است.

از طرف دیگر اکثریت خانواده ها برای مقابله با مخارج بالای زندگی دست به کاهش هزینه هایی چون آموزش و سلامت کودکان خود می زنند ، که این ضربه سنگینی را بر پیکره  اجتماع وارد می آورد . این ضربه در استان های محروم مرزی کشور بیشتر از مناطق دیگر به چشم می خورد.

استمرار این وضعیت آثار شوم و مخربی را برای اقتصاد ؛ اجتماع و حتی امنیت در کشور دارد ،حال پرسش این است که آیا  با هدفمند کردن منابع بودجه ای فقرزدایی و تقویت این منابع می توان گامی اساسی در جهت فقرزدایی برداشت ؟

بر این اساس در بیان موقعیت ها و امکانات موجود برای فقرزدایی توسط دولت می توان به مواردی از قبیل ذیل اشاره کرد :

در قدم اول دولت با رفع موانع اشتغال زایی در حوزه های کم سرمایه  می تواند به هموار سازی فعالیت های اقتصادی بپردازد .بدین معنا که حوزه هایی که برای تولید هر شغل در آنها سرمایه گذاری کمی مورد نیاز است را حمایت کرده .کسب و کارهایی را که نیاز به سرمایه هنگفت ندارند و با اندک سرمایه کمک به رشد اشتغال در کشور می کنند مانند گردشگری ، صنایع دستی و… را توسعه دهد.

دومین قدم  دولت کمک به رشد پدیده ای به نام بیمه بیکاری فراگیر است. امروزه بیشتر اقتصاد های پویای دنیا دارای بیمه بیکاری فراگیر هستند که شهروندان بزرگسال جویای کار را پوشش می دهد . این نوع بیمه از کاهش قدرت خرید بیکاران جلوگیری کرده و منجر به افزایش دستمرد شاغلان می گردد و نیروی کار بیکار شده را توانمند می سازد تا امیدی دوباره به بازگشت به کار را داشته باشند. هم اکنون در کشور ما قانون کار؛ مکانیزم حمایتی  تنها از نیروی کار دارد. اما ضعف این قانون  این است که تمامی مسئولیت بیکاران و شاغلان کم دستمزد را بر روی دوش کارفرمایان بخش خصوصی می اندزد که این خود مخاطره بزرگی است . وجود استراتژی قدرتمندی مانند بیمه بیکاری فراگیر می تواند این نقص را برطرف کند.

سومین قدم دولت می تواند برای نسل آینده باشد ، از آنجایی که در نسل آینده سرمایه انسانی جانشین سرمایه نفتی می گردد ، لازم است که  به توانمند سازی مدارس برای ارائه آموزش های با کیفیت و کاربردی توجه ویژه شود . در واقع اگر کودکان خانوارهای فقیر امروز نتوانند به آموزشی صحیح و با کیفیت دست یابند ، در آینده با مشکلات به مراتب شدیدتری با فقر دست و پنجه نرم خواهند کرد . کودکان و نوجوانانی که نتوانند مهارت های قرن ۲۱ را کسب کنند ، مهارتهایی چون سواد رسانه ای ، تفکر خلاقانه ، مهارت کار تیمی ، اینترنت و … در آینده برای ورود به بازار کار شانس اندکی خواهند داشت . از این رو ضروری است که با عزم ملی کمک به آموزش و کسب مهارت برای قشرهای ضعیف جامعه شود تا دست و پای فقر برای رشد بسته گردد.

وسرانجام در قدم چهارم دولت باید توجه بیشتری در حوزه کسب و کار خرد از خود نشان دهد تا از این طریق مشاغلی چون خرده فروشی، مشاغل خانگی و مواردی که نیاز به سرمایه های کلان ندارند، توسعه دهد. از این رو در قدم چهارم توجه به اینگونه مشاغل از طریق به رسمیت شناختن آنها و تسهیل در صدور مجوزهای فعالیت برای این نوع مشاغل می تواند کمک شایانی به کاهش فقر مالی خانوارهای فقیر کند .

برپایی این موقعیت ها تنها بخش کوچکی از تدابیری است که دولت می تواند در فقرزدایی به کار گیرد، اما در نهایت آنچه که می تواند کمک کند تا سیاست های فقر زدایی با رشدی صعودی همراه باشد عزمی ملی با همدلی  و همیاری تمامی قشرهای اجتماعی و دست توانای دولتمردان است .

 

درباره مهروطن نیوز

همینطور بررسی کنید

658

هوش مصنوعی گوگل معلم زبان انگلیسی می‌شود

گوگل مشغول آزمایش ویژگی است که با کمک هوش مصنوعی مولد به افراد کمک می …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *