مهر وطن نیوز پایگاه خبری مهروطن نیوز
نوشته‌های مرتبط
وقتی به حوادث اخیر در خاورمیانه نگاهی می اندازیم در پشت تمامی این رویدادها به حقیقتی بزرگ می رسیم که به سرعت در حال بیرون افتادن از پرده است.
این حقیقت چیزی جز تغییر معماری امنیتی خاورمیانه به دست ملت های این منطقه از جمله ملت بزرگ ایران نیست.
روشن است که نقش ایران در معماری امنیتی جدید خاورمیانه نقشی بی بدیل، کم نظیر و البته تعیین کننده است.
از آنجایی که ایران کشوری برخوردار از تمدنی هفت هزار ساله، موقعیت سوق الجیشی کم نظیر، ظرفیت بالای علمی، نظامی، فرهنگی، اقتصادی و… است بنابراین، توانایی قابل ملاحظه ای هم در ساختن بنایی امنیتی با معیارهای جدید دارد.
این توانایی در کنار تاثیرپذیری ملت های منطقه از قدرت نرم افزاری و سخت افزاری ایران همیشه عاملی برای نگرانی نظام سلطه بوده و هست. چرا که می دیدند ملت های خاورمیانه به تاسی از حرکت استکبار ستیزی ایران، سعی در خراب کردن بنا و معماری امنیتی غرب در خاورمیانه دارند.
اینکه امروز گفته می شود، ایران حامی ملت های تحت ظلم منطقه نظیر یمن، لبنان،عراق سوریه و…. است حرف بی اساسی نیست چرا که ایدئولوژی ایران در مبارزه با سیطره غرب و نظام سلطه همواره چراغ روشن راه ملت های خاورمیانه بوده است.
از این رو دست اندرکاران نظام سلطه برای خاموش کردن قیام ملتها، از همان سالهای نخست پیروزی انقلاب به دنبال فشار حداکثری بر ایران بودند چرا که به خوبی از توانایی و ظرفیت ایران در شکل دهی به معماری جدید امنیتی در منطقه آگاهند.
بدیهی است در طول سالیان دراز، امریکا، انگلیس و همپیمانان غربی آنها با اعزام نیرو، ناوهای جنگی به خلیج فارس، ساخت و استقرار پایگاههای نظامی متعدد در کشورهای مختلف خاورمیانه و اعزام مستشاران نظامی به بدنه نظام های وابسته منطقه، زمینه انعقاد قرادادهای فروش چند صد میلیاردی سلاح های جنگی، به مردم خاوریانه را فراهم کردند.آنها در ۷۰ سال اخیر سعی کردند بنای امنیتی خاورمیانه را به نحوی معماری کنند که متضمن حداکثری منافع کشورهای غربی باشد.
حال شاید پاسخ به این پرسش که چرا خاورمیانه از چند ده سال پیش همیشه منطقه پرآشوب و پرتنشی بوده است، بهتر قابل توضیح باشد. سالها پیش که بنای امنیتی خاورمیانه توسط غربی ها طراحی شد بر این مبنا استوار بود که غرب برای توجیه حضور خود در این منطقه و نیز با در اختیار گرفتن بازارهای خاورمیانه از جمله بازار اسلحه باید در تنور اختلاف کشورها دمیده و با هراس افکنی از هر گونه نزدیکی ملت ها به یکدیگر، آنها را ترغیب به خرید کالای استراتژیک امنیت آن هم از غربی ها کند.
این معماری قدیمی که از سوی سیاستمداران غربی و کمپانی های اسلحه سازی در خاورمیانه پیاده و اجرا شد، امروز به مدد ایدئولوژی انقلاب ایران و الگوی معماری امنیتی ایران که معتقد است، امنیت خریدنی نیست، به سرعت در حال ویرانیست.
صدای این ویرانی بزرگ را هم به سادگی می توان از لابلای به چالش کشیده شدن فناوریهای نظامی غرب به ویژه در حمله اخیر پهبادها و موشک های یمنی به تاسیسات آرامکو عربستان شنید.
چرا که ورود پهباد و موشک های یمنی به قلب منطقه حفاظت شده تاسیسات آرامکو، که به گفته کارشناسان نظامی برای ورود به آن باید از چند حلقه امنیتی و دفاعی گذشت، جای بسی تامل و تفکر دارد.
وقوع چنین رویدادهایی حکایت از آن دارد که ملتهای تحت ظلم خاورمیانه با دلگرم شدن و انگیزه گرفتن از موفقیت های پی در پی ایرانیان در قطع وابستگی به خارج به ویژه در حوزه نظامی و امنیتی، سعی دارند در بنایی جدید سکنی گزینند که خود معمار امنیتی آن باشند.
پرواضح است که ایران در ساختن بنایی تازه در خاورمیانه هم به لحاظ فرهنگی و هم از منظر قدرت نرم افزاری و سخت افزاری، معماری چیره دست و هنرمند است.
به طور قطع این معمار چیره دست، در تلاشی که از چهل سال پیش آغاز کرده، در حال ساخت خاورمیانه ای جدید بر مبنای دوستی، احترام متقابل، حسن همجواری و صلح به کمک ملت های آزادیخواه منطقه است.
روشن است که این معماری تضاد جدی با معماری غرب دارد که اساس آن برپایه فرمول و دیدگاه کسینجر، نظریه پرداز غربی است که به صراحت می گوید، ثبات غرب در بی ثباتی خاورمیانه است.
الهام نرجه پور
