مهر وطن نیوز پایگاه خبری مهروطن نیوز
نوشته‌های مرتبط
به گزارش خبرنگار مهر وطن نیوز،امروزه در بسیاری از نقاط جهان تحصیل در مدارس غیر دولتی امری رایج به شمار می رود که این از وضعیت اقتصادی مطلوب سرچشمه می گیرد . بر این اساس در کشور ما نیز ظهور مدارس غیر دولتی بیش از پیش به چشم می خورد . والدین به امید اینکه این مدارس سطح بالای کیفیت آموزشی را در اختیار فرزندانشان می گذارند کمک به رشد و توسعه این نوع مدارس کرده . سوال اصلی بر سر این است که آیا توسعه این نوع مدارس منجر به تولید دانش و مهارت افزون تر در دانش آموزان می شود ؟ آیا مدارس غیر دولتی می توانند همپای آموزش های جهانی سطح بالایی از آموزش را ارائه دهند ؟
با این پیش فرض که مدارس دولتی منجر به برپایی عدالت و مدارس غیردولتی منجر به توسعه می گردد، برخی از کارشناسان حوزه آموزش و پرورش بر این باورند که وجود مدارس غیر دولتی در آموزش و پرورش نه تنها کمک به بالا رفتن سطح آموزشی و علمی در بین دانش آموزان نمی کند ، بلکه این آزادی را به والدین می دهد تا حق انتخاب آزادانه برای تحصیل فرزندانشان را داشته باشند . در واقع نهادی تحت عنوان مدارس غیر دولتی می تواند یک بخش مستقل در نظام آموزشی کشور باشد که کارکردهای مثبت و موثری را به ارمغان آورد اما نمی تواند به تنهایی توسعه آموزشی را برای کل جامعه فراهم آورد .
در مقابل عده ای دیگر معتقدند که مدارس غیر دولتی صرفاً مدارسی هستند که از طرف آموزش و پرورش بخشی از خدمات آموزشی آنها در حوزه ی اجرا خریداری می شود ، اما در بخش تولید محتوا این مدارس مجبورند همان محتوایی را که در مدارس دولتی تدریس می شود را تدریس کنند.در نتییجه به لحاظ کیفیت آموزشی تفاوت چندانی با مدارس دولتی نداشته و تفاوت شاخص میان این دو نوع مدارس در نرخ مبلغ دریافتی برای ارائه آموزش به دانش آموزان می باشد .
طبق قانون جمهوری اسلامی ایران تحصیل در آموزش و پرورش برای تمامی افراد رایگان است ، اما با این وجود از حدود سه دهه پیش در کنار مدارس دولتی ، مدارس غیر دولتی نیز به امر آموزش مشغولند . با وجود این نباید از این امر غافل شد که وجود مدارس دولتی منجر به ایجاد عدالت در نظام آموزشی می شود و حقی برابر برای دریافت آموزش و مهارت را برای داوطلبان علم حاصل می کند .در مقابل مدارس غیر دولتی نیز با اخذ آخرین امکانات آموزشی و علمی و دریافت پول کمک به توسعه نظام آموزشی کشور و ارتقای سطح علمی می کنند ، در نتیجه می توان گفت که هریک از این نوع مدارس کارکردهای ویژه خود را دارند .از این رو با در نظر گرفتن کارکردهای آنها می توان در اینکه به چه میزان ایجاد کننده توسعه و عدالت هستند رای داد . به عنوان نمونه برخی معتقدند وجود مدارس پولی کمک به کشف استعدادهای بیشتری می کند ،این در حالی است که شاهدیم در بسیاری از مدارس دولتی و نمونه دولتی و هیات امنایی نیز شاهد کشف استعدادهای درخشان و نخبگان هستیم که این امر از کیفیت بالای آموزشی و محتوایی مطالب سرچشمه می گیرد . همچنین تاسیس مدارس غیردولتی و توجه بیشتر به آموزش دانش آموزان به دلیل تعداد کم آنها و استفاده از امکانات بهتر و بیشتر،موجب ایجاد شکاف آموزشی میان دانش آموزان در مدارس دولتی نسبت به غیر دولتی و همچنین موجب شکاف روانی میان دانش آموزان می شود . با اندکی تامل می توان دریافت که این موضوع می تواند از پیامدهای منفی رشد مدارس غیر دولتی باشد .
آنچه که در بسیاری از کشورها وجود دارد این است که خانواده ، دولت ، مدرسه و معلم همگی در سیاستگذاری ها به اندازه های گوناگون نقش دارند و این خود به تنهایی می تواند کمک به تعالی نظام آموزشی آن کشور کند. عملکرد مستقل آموزش و پرورش نمی تواند بدون توجه به دیگر نهادهای ذکر شده نتیجه ای مثبت در بر داشته باشد . در کشور ما آموزش نیاز به رفاقت و همکاری دارد ، نزدیک شدن عوامل آموزش به یکدیگر و همدلی برای پرورش دانش آموز به عنوان شهروندان آینده ضروری است . ایجاد امکانات آموزشی یکسان می تواند عاملی برای توسعه باشد ضمن اینکه این توسعه در سایه عدالت برقرار می گردد.
البته نمی توان از این واقعیت چشم پوشید که سرمایه و ثروت جذب شده می تواند شکوفایی علم و دانش را به همراه آورد . همچنین امکاناتی مانند میز و نیمکت ، دانش آموز ، حقوق معلم و تخته سیاه و غیره بهتر فراهم شود ، علم با کیفیتی بهتر و بیشتر تولید می شود و فراهم کردن امکانات بهتر هم سرمایه لازم دارد . اما تمامی این عوامل می تواند توسط دولت در بخش دولتی ایجاد و احیا گردد تا بخش دولتی در آموزش و پرورش به سطحی از کیفیت برسد که کسی داوطلبانه به مدرسه غیر دولتی نرود و آموزش و کسب مهارت برای همه برابر باشد.
رعنا رامندیان
